چهره واقعی انسان
«أَمْ حَسِبَ الذِينَ فِي قُلوبِهِم مَّرَضٌ أَن لن يُخْرِجَ اللهُ أَضْغَانَهُمْ(۲۹)ولو نَشَاء لأَرَيْنَاكَهُمْ فَلعَرَفْتَهُم بِسِيمَاهُمْ
ولتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لحْنِ القَول واللهُ يَعْلمُ أَعْمَالكُمْ(۳۰)»
[آيا كسانی كه در دلهايشان مرضی هست پنداشتند كه خدا هرگز كينه آنان را آشكار نخواهد كرد؟
* و اگر بخواهيم، قطعا آنان را به تو( معرّفی) می نمايم. در نتيجه ايشان را به سيمای (حقيقی)شان میشناسی و از آهنگ سخن به (حال) آنان پی خواهی برد و خداست كه كارهای شما را میداند](۱)
روایت شده است كه زمانی كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در غدیر خم امیرالمؤمنین علیه السلام را به ولایت منصوب كرد، گروهی گفتند:او را چه شده است كه دست پسر عمویش را بالا می‌برد؟ در این هنگام خداوند آیه زیر را نازل كرد: «أَمْ حَسِبَ الذِینَ فِی قُلوبِهِم مَّرَضٌ أَن لن یُخْرِجَ اللهُ أَضْغَانَهُمْ».«۲»
