پیش گویی های قرآن 

الف) قرآن پیش گویی‏های متعددی را ذکر کرده است؛ مانند: 

۱. پیروزی رومیان بر ایرانیان در کمتر از ده سال؛ (روم، ۱و۲) 

۲. شکست مشرکان قریش که در مکّه پیش‏بینی شد؛ (قمر، ۴۴و۴۵) 

۳. بازگشت پیامبر به مکّه؛ (قصص، ۸۵) 

۴. حج پیامبر که به عمره‏القضا معروف شد؛ (فتح، ۲۷) 

۵. عدم ایمان ابولهب و مرگ او در حال کفر؛ (تبت) 

و غیر آن که همگی در زمان حیات پیامبر تحقق یافت و یکی از نشانه‏های اعجاز قرآن کریم به شمار می‏رود. 

ب) قرآن پیش گویی‏هایی هم راجع به آینده‏های دور (پس از دوران پیامبر) کرده که عبارتند از: 

۱. عقب گرد و انحطاط مسلمانان و مخالفت عملی آنان با خواسته‏ها و دستورهای اسلام که از جمله علایم آن: ذلیل دست دشمنان، سرکوبگر مؤمنان، فراری از جهاد و ترسو و محافظ کار شدن آنها است. (مائده، ۵۴)۱ 

۲. پیوستن آگاهانه و درست ایرانیان به جامعه اسلامی و کمک مهم آنان به اسلام (مائده، ۵۴)؛ (نساء، ۱۳۳)؛ (انعام، ۸۹) 

۳. پیروزی امام زمان ـ علی‏نبیناوآله‏وعلیه‏السلام ـ و یاران آن حضرت بر همه سرزمین‏ها؛ (نور، ۵۵)؛ (قصص، ۵)؛ (انبیا، ۱۰۵) 

۴. حوادث سهمگین و پیش درآمد قیامت کبرا که از آن به اشراط‏الساعه تعبیر می‏شود؛ همچون زلزله سهمگین، تاریک شدن آسمان، خاموش شدن ستارگان، خاموش شدن خورشید، نابودی کامل کوه‏ها و... که برای اطلاع از آن اوضاع و احوال، به ترجمه سوره‏های جزء سی‏ام قرآن همچون نازعات، زلزال، تکویر، انشقاق، قارعه، نبأ و سوره‏های دیگر قرآن همچون حج، مرسلات، دخان، طه، واقعه، الرحمن و... . ـ که نتیجه آن وقایع، تغییر نظام موجود طبیعت و پدید آمدن نظام جهانی دیگر متناسب با آخرت است ـ مراجعه کنید. 

ج) پیشگویی درباره سرنوشت قرآن، از هنگام نزول تا قیامت: ۱. محفوظ ماندن قرآن از گزند آسیب و تحریف: (حجر، ۹)؛ (فصلت، ۴۲)

۲. ناتوانی جن و انس از آوردن کتابی مانند قرآن (اسراء، ۸۸)؛ (بقره، ۲۳)؛ (یونس، ۳۸)؛ (هود؛ ۱۳) 
============
۱. اقتباس از تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۴۳۱ـ۴۴۴.

4 شرط اصلی برای ظهور امام زمان عج

 هر چه در میان ائمه به امام زمان نزدیک تر می شویم مظلومیت بیشتری را در شهادت امامان شاهد هستیم و آن چه که بیشتر موجب این مظلومیت است کم بصیرتی مردم و شیعیان و از هم پاشیدگی نظام شیعه است. سال های سال این روند وجود داشته است یعنی کمی جمعیت و کم بصیرتی عموم افراد و عدم انسجام و همبستگی. این مشکلات همیشه موجب مظلومیت ائمه بوده است و می توان گفت از دلایل اصلی غیبت صغری و کبری حضرت مهدی (ع) نیز همین است. فردی از امام صادق (ع) می پرسد که چرا قیام نمی کنید؟ ایشان می فرمایند اگر افراد کافی که بتوانند نظام مند باشند و کار تشکیلاتی انجام دهند وجود داشت قیام می کردم.

 برخی جریانات انحرافی مثل جریانات بهائی و سنتی می گویند مهدی (ع) ظهور کرده است و در دوران پس از مهدی (ع) و در دوران ختم دین هستیم و دوران کنونی دوران آزادی بشر و مباحثی از این دست است. گروهی نیز دوران کنونی را ظهور صغری می نامند. مانند جریان احمد الحسن یا جریاناتی که مدعی یمانی و خراسانی اند. این ها می گویند ظهور اتفاق افتاده ولی حضرت مهدی (ع) امکان ظهور کامل یا ظهور کبری را ندارد. البته تعبیر ظهور صغری مربوط به ادبیات شیعه است و به معنای ظهور علائم قطعی و مقدمه ساز ظهور است. مثل انقلاب اسلامی، بیداری اسلامی و انقلابات اسلامی منطقه و مواردی از این دست.

 بنابراین می بینیم که این بحث در تفکر شیعه را مصادره کرده اند و با ادبیات دیگری آن را بیان می کنند. می گویند امام زمان ظهور صغری انجام داده یا طی یکی دو سال آینده انجام خواهد داد. معلوم می شود جزو کسانی هستند که وقت تعیین می کنند که در روایت داریم کذب الوقاتون. یک گروه هم هستند که نگاه شان مانند انجمن حجتیه است که هنوز هم این نگاه رایج است. این ها می گویند در مورد نشانه های ظهور یک اتفاقات بدی قرار است بیفتد. تشخیص شان این است که اتفاقات بدی که گفته شده مربوط به زمان ظهور است را باید انجام دهند. گرایش به بدی را بهانه می کنند چون این اتفاقات در آخرالزمان خواهد افتاد.