4 شرط اصلی برای ظهور امام زمان عج

 هر چه در میان ائمه به امام زمان نزدیک تر می شویم مظلومیت بیشتری را در شهادت امامان شاهد هستیم و آن چه که بیشتر موجب این مظلومیت است کم بصیرتی مردم و شیعیان و از هم پاشیدگی نظام شیعه است. سال های سال این روند وجود داشته است یعنی کمی جمعیت و کم بصیرتی عموم افراد و عدم انسجام و همبستگی. این مشکلات همیشه موجب مظلومیت ائمه بوده است و می توان گفت از دلایل اصلی غیبت صغری و کبری حضرت مهدی (ع) نیز همین است. فردی از امام صادق (ع) می پرسد که چرا قیام نمی کنید؟ ایشان می فرمایند اگر افراد کافی که بتوانند نظام مند باشند و کار تشکیلاتی انجام دهند وجود داشت قیام می کردم.

 برخی جریانات انحرافی مثل جریانات بهائی و سنتی می گویند مهدی (ع) ظهور کرده است و در دوران پس از مهدی (ع) و در دوران ختم دین هستیم و دوران کنونی دوران آزادی بشر و مباحثی از این دست است. گروهی نیز دوران کنونی را ظهور صغری می نامند. مانند جریان احمد الحسن یا جریاناتی که مدعی یمانی و خراسانی اند. این ها می گویند ظهور اتفاق افتاده ولی حضرت مهدی (ع) امکان ظهور کامل یا ظهور کبری را ندارد. البته تعبیر ظهور صغری مربوط به ادبیات شیعه است و به معنای ظهور علائم قطعی و مقدمه ساز ظهور است. مثل انقلاب اسلامی، بیداری اسلامی و انقلابات اسلامی منطقه و مواردی از این دست.

 بنابراین می بینیم که این بحث در تفکر شیعه را مصادره کرده اند و با ادبیات دیگری آن را بیان می کنند. می گویند امام زمان ظهور صغری انجام داده یا طی یکی دو سال آینده انجام خواهد داد. معلوم می شود جزو کسانی هستند که وقت تعیین می کنند که در روایت داریم کذب الوقاتون. یک گروه هم هستند که نگاه شان مانند انجمن حجتیه است که هنوز هم این نگاه رایج است. این ها می گویند در مورد نشانه های ظهور یک اتفاقات بدی قرار است بیفتد. تشخیص شان این است که اتفاقات بدی که گفته شده مربوط به زمان ظهور است را باید انجام دهند. گرایش به بدی را بهانه می کنند چون این اتفاقات در آخرالزمان خواهد افتاد.

برگی هایی از دفتر فضائل امام سجاد علیه السلام

امام سجاد(ع) در عین آن که زینت عبادت کنندگان، بزرگمرد عبادت، عرفان وسجده بود، مجاهد بزرگ فی سبیل الله بود، او در عین آن که کانون علم و اندیشه ومعرفت بود، تواضع ویژه ای داشت، و در عین آن که شکوه و جلال و ابهت خاصی داشت، دارای حلم و بردباری و سعه صدر مخصوصی بود، و در یک کلمه کانون همه کمالات انسانی و ارزش های والای معنوی بود. آن حضرت با عنوان زین العابدین و سجاد خوانده می شود،چرا که او قبل از هر چیز بنده خالص و صالح خدا بود، و سجده های طولانی او، هربیننده را به سوی خدا و پرستش خدا جذب می کرد. خداوند در حدیث لوح که آن نامه ای از سوی خدا به پیامبر اکرم(ص) است او راچنین معرفی کرده است: «سید العابدین و زین اولیائی الماضین؛ او آقای عبادت کنندگان و زینت اولیای پیشین من است.»

اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر امام سجاد علیه السلام

امام سجاد (ع) با شش خلیفه معاصر بود که هیچ یک بااهل بیت (علیهم السلام) مهر نورزیدند. این خلفا عبارتند از: 1.یزید بن معاویه 2.عبدالله بن زبیر 3.معاویه بن یزید 4.مروان بن حکم 5.عبدالملک بن مروان 6.ولیدبن عبدالملک امام سجاد (ع) پس از شهادت پدر، درایام اسارت و در شرایط اختناق، امامت را به عهده گرفت. این شرایط سخت تا پایان امامت وی ادامه یافت. مسعودی نوشته است: «قام ابومحمد علی بن الحسین(ع) بالامر مستخفیا علی تقیه شدیده فی زمان صعب؛ حضرت سجاد(ع) امامت را به صورت مخفی و با تقیه شدید و درزمانی دشوار عهده دار گردید.»

سیره سیاسی امام سجاد علیه السلام

بیشترین دوران امامت حضرت سجاد (ع) مصادف بود با دوران خلافت عبدالملک بن مروان که مدت 21 سال طول کشید. با توجه به فضای سیاسی آن زمان که رعب و اختناق شدیدی در جامعه حکم فرما شده بود و با کنترل و تسلط شدیدی که حکومت جبار اموی برقرار ساخته بود، مسلّماً هرگونه جنبش و حرکت مسلّحانه، محکوم به شکست بود و لذا امام سجاد (ع) با تدبیری سنجیده کوشید احساسات سطحی مردم را مهار کند و سعی داشت تا ابتدا مقدمات لازم را فراهم آورد و عناصری صالح را برای شروع کاری بزرگ (تجدید حیات اسلام و بازآفرینی جامعه اسلامی) تأمین کند و جان خود و تعداد بسیار معدود یاران قابل اتکای خود را حراست نماید و میدان را در برابر حریف رها نکند. تا زنده است و تا از چشم جست وجوگر و هراسان دستگاه بنی امیّه پنهان است، به مبارزه ای بی امان، ولی پنهان مشغول باشد و آن گاه ادامه این راه را که بی گمان به سرمنزل مقصود بسیار نزدیک تر بود، به امام پس از خود بسپارد. امام چهارم با یک سلسله برنامه های ارشادی و فرهنگی و تربیتی، مبارزات غیر مستقیم خود را آغاز کرد و امامت را به صورت مخفی و با تقیّه و در زمانی دشوار عهده دار گردید.