مروری بر القاب امام رضا علیه السلام

? ثامن

ثامن به معنای هشتم برای برطرف شدن شبهه در امامت پس از امام هفتم لقب ثامن روی حضرت گذاشته شد تا مکتب تشیع دچار انحرافی نشود.

?  رئوف

لقبی که پس از شهادت به آن حضرت به دلیل برآوردن حاجات زائرین داده شد و به معنای مهربان میباشد.

? سلطان

سلطان نه به معنای پادشاه بلکه به معنای کسی که تسلط بر امور دارد به حضرت در زمان مأمون توسط مردم داده شد.

ََسیره پیامیر در برخورد با ناهنجاریها 
برخورد با یهودیان معاند
بیش‌ترین برخورد عملى پیامبر با یهودیان و مشرکانى بود که در مقابله با پیامبر و دین اسلام، اقدامات عملى داشتند. دو پیمان عمومى و خصوصى با سه طایفه بزرگ یهودیان مدینه(بنى قریظه، بنى نضیر، بنى قینقاع) منعقد شد، اما آنان ضمن نقض پیمان‌هاى خود، دست به اقدامات آشکارى علیه مسلمانان زدند که پیامبر چاره‌اى جز برخورد عملى نداشت. مهم‌ترین اقدامات تخریبى و ضدّ امنیتى آنان عبارت بود از: حمایت از مشرکان، تفرقه‌افکنى میان مسلمانان، تحریف، ایجاد تردید در میان مسلمانان، تمسخر و فریب. سزاوار است اکنون مواردى از برخورد پیامبر با این عده، ارائه گردد :

1. کعب‌بن اشرف؛ اصل او از قبیله طى بود، ولى پدرش به خاطر خونى که از قبیله خویش ریخت، به مدینه آمد و به «بنى نضیر» پیوست. مادر کعب، دختر ابوحقیق، چهره شناخته شده بنى نضیر بود و خود کعب نیز در میان یهودیان جایگاهى داشت. او هماره به فتنه‌انگیزى علیه مسلمانان دست می‌زد و حتى فتنه‌گرى او از حد گذشت. به همین دلیل، پیامبر فرمود: «کیست که شر او را کم کند؟» محمد بن مسلمه، داوطلب شد و همراه ابونائله و سه نفر دیگر از اوسیان، شبانه او را به قتل رساندند[1].

رحلت پیامبر مکرّم اسلام و شهادت امام حسن و امام رضا علیه السلام

بر عاشقان اهل بیت تسلیت باد.