زمان نزول قرآن و بعثت پیامبر
چکیده: پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ در بيست و هفتم رجب به مقام رسالت برگزيده شد و در اين روز آياتي از سوره علق بر آن حضرت نازل شد، مدتي بعد از آن در ماه رمضان نزول دفعي قرآن اتفاق افتاده لذا تاريخ بعثت پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ قبل از نزول دفعي قرآن بوده است.
در مورد زمان نزول قرآن و بعثت، ديدگاه هاي مختلفي ارائه شده است:
1. بيست و هفتم رجب.
2. هفدهم رمضان.
3. بيست و چهارم رمضان.
4. هيجدهم رمضان.
5. دوازدهم ربيع الاول.
6. شب نيمه شعبان.
7. هشتم ربيع الاول.
8. سوم ربيع الاول.
شيعه معتقد است كه بعثت پيامبر- صلي الله عليه و آله - در بيست و هفتم رجب اتفاق افتاده است. به دليل روايات متعددي كه از عترت طاهره- عليهم السلام - در اين زمينه وجود دارد. آنان كه خود اهل بيت نبوتند، بهتر از هر كسي از زمان نبوت باخبرند و در تعيين زمان و مكان آن از ديگران شايسته تر هستند.(1) روايات فراواني در اين زمينه وجود دارد كه به برخي از آنها اشاره مي شود:
امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: «در روز بيست و هفتم رجب، نبوّت بر رسول خدا نازل شد. هر كس اين روز را روزه بگيرد، ثواب كسي را دارد كه شصت ماه روزه گرفته باشد».(2)
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: «روزه روز بيست و هفتم رجب را ترك نكن، زيرا روزي است كه پيامبري بر محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ نازل شده و ثواب آن مانند ثواب شصت ماه است».(3)
روايات ديگري نيز با همين مضامين وارد شده است(4) كه براي رعايت اختصار از ذكر آنها خودداري مي شود.
بنابراين بعثت پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ همراه با نزول آياتي چند از سوره علق، در بيست و هفتم رجب اتفاق افتاده است و به اين امر در روايات فراواني از ائمه ـ عليهم السلام ـ تصريح شده است.(5) بايد توجه داشت كه نزول آياتي از سوره علق در بيست و هفتم رجب مربوط به نزول تدريجي قرآن است و با نزول دفعي قرآن در ماه رمضان منافات ندارد.(6)
بنابراين طبق عقيده شيعه پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ در بيست و هفتم رجب به مقام رسالت برگزيده شد و در اين روز آياتي از سوره علق بر آن حضرت نازل شد، مدتي بعد از آن در ماه رمضان نزول دفعي قرآن اتفاق افتاده لذا تاريخ بعثت پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ قبل از نزول دفعي قرآن بوده است.
پاورقی:
1. جوان آراسته، حسين، درسنامه علوم قرآني، قم، مرکز انتشارت دفتر تبليغات اسلامي، چاپ اول، 1377ش، ص78.
2. حر عاملي، محمد بن حسن، وسائل الشيعه، بيروت، دار احياء التراث العربي، چاپ چهارم، 1391ق، ج7، ص330.
3. همان، ص329.
4. ر.ک: همان، ج7، ابواب 15 و 19 از ابواب صوم مندوب و ج5، باب استحباب صلوة ليلة المبعث و يوم المبعث.
5. جوان آراسته، پیشین، ص84.
6. مکارم شيرازي، ناصر و جمعي از نويسندگان، تفسير نمونه، تهران، دارالکتب الاسلاميه، چاپ سوم، 1367ش، ج21، ص152.