حاج آقا مجتبی تهرانی هرسال درشب‌های قدر می‌گفتند: در روایتی درباره تعیین شب قدر آمده است که میفرماید:

شب ١٩: مقدّرات سال در شب نوزدهم تقدیر می‏ شود؛ «قُسِمَ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ كُتِبَ فِیهَا الاجَالُ وَ خَرَجَ فِیهَا صِكَاكُ الْحَاجِّ» (مستدرك‏ الوسائل، ج ۷، ص ۴۷۰، باب تعیین لیلة القدر)؛ در شب نوزدهم ارزاق، درآمدها و روزی افراد و همچنین مدت حیات و زندگی آنان تا سال آینده تعیین می‌شود. علاوه بر آن در شب نوزدهم مشخص می‌شود كه چه كسانی در آن سال به حج می‏ روند.

شب ۲۱: سپس در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم مقدر شده، بر آن ابرام و تأكید می ‏شود. این به این معناست كه در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم تعیین و مقدر شده، قابل تغییر است، آنچه كه از شب نوزدهم تا شب بیست و یكم مقدر شده و تغییر یافته، در شب بیست و یكم ثبت شده

شب ۲۳: و در شب و بیست و سوم قطعی، نهایی و امضاء می ‏شود. براساس این روایت هر سه شب از شبهای قدر به شمار می‌آیند.

درباره حضرت خدیجه(س) می‌گویند که ایشان مادر یازده امام هستند اما در واقع باید گفت که ایشان مادر دوازده امام هستند زیرا حضرت علی(ع) سال‌ها تحت سرپرستی ایشان قرار داشتند و از این جهت حضرت خدیجه(س) مادر امیرالمؤمنین(ع) هم بودند.

حضرت خدیجه (س) یکی از ثروتمندترین مردم مکه بود ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانه‌اش همواره کعبه آرزوهای مردم بینوا و پناهگاه نیازمندان بود. همسر رسول خدا (ص) نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد (ص) ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه حضرت علی (ع) با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید.

حضرت خدیجه (س) نقطه گذر از این جاهلیت به عصر نور و تمدن جدید و نقش‌آفرین این گذار است. آن بانو عنصر منفعل در این گذار نبود، بلکه عنصر فعال بود؛ یعنی علاوه بر داشتن شم معرفت و عمق نگاه و تحلیل عمیق خود، عنصری فعال در گذر از جاهلیت به دنیای جدید و جهان بعثت به شمار می‌آمد. او پرچم‌دار دوره گذار و انتقال از تاریکی‌ها به روشنایی‌ها بود. انتقال تاریخ بشر از یک مرحله پست به یک مرحله بسیار باشکوه و پایه‌ریزی یک تمدن نو آن هم از بدترین نقطه عالم و منحط‌ترین جامعه کار ایشان بود.

بهار طبیعت از راه می‌رسد و صحنه جهان آیینه تمام نمای قدرت خداوندی می‌گردد
 

تقارن بهار قرآن و آغاز بهار طبیعت بر شما مبارک باد.