در شیوه اعتراضی امام موسی کاظم(ع)، اعتراض به معنای پرخاشگری یا اعتراض بی ادبانه نیست، اما متاسفانه امروز در بسیاری از جوامع به این شیوه اعتراض می شود؛ امام کاظم(ع) قرآن ناطق هستند و می فرمایند: «وَجادِلهُم بِالَّتی هِیَ أَحسَنُ» اعتراض باید در چارچوب ادب و تربیت اسلامی و بالاتر از آن انسانی باشد و طبق آیه تمام اعتراضاتی که امام کاظم(ع) داشتند در چارچوب اخلاق بوده است. اخلاق بحثی فرا دینی است، دین هم نداشته باشیم، موظف هستیم که اخلاقی باشیم. نکته دیگر اینکه امام موسی کاظم(ع) خیلی نتیجه را در کار خود دخالت نمی دادند و وظیفه خود را انجام می دادند، لذا وقتی موظف به کاری می شویم هیچ وقت نباید به نتیجه کار توجهی داشته باشیم بلکه به وظیفه خود عمل کنیم و راه خود را بریم؛ به عنوان مثال وقتی امام خمینی(ره) حرکت خود را انجام دادند چه کسی باور می کرد با این حرکت، انقلاب و تحولی آن چنینی به وجود آید حتی من معتقدم که خود حضرت امام خمینی(ره) هم از سال ۴۲ تا ۵۷ باور نمی کرد که به زودی این نهضت به نتیجه برسد، اما ایشان مسیر خود را طی کردند و به پیروزی رسیدند.

امام موسی کاظم(ع) با چهار خلیفه منصور، محمد، هادی و هارون الرشید هم عصر بودند، قتل بسیاری از شیعیان و مسلمانان به دست منصور انجام شد، در عصر امام کاظم(ع) که شروع آن با خلیفه گری منصور و شهادت ایشان با خلیفه گری هارون الرشید بود، یک خفقاتی به وجود آمد که در این فضا نیز امام اعتراض می کردند، یکی از راه هایی که امام با آن شروع به اعتراض کرد، برگزاری مناظره با هارون رشید بود، بسیار مهم است شخصی که امام بوده و از سوی خدا منصوب شده به یک نحوی حرکت می کند که می تواند با شخص خلیفه مناظره کند. خلیفه مشاورینی برای خود داشت، امام نیز وجهه داشتند و دوستداران اهل بیت(ع) کم نبودند، روزی هارون الرشید برای اینکه دوستداران امام را به سوی خود جذب کند، تصمیمی گرفت و گفت: “یکی از موضوعاتی که شیعه مطرح می کند، بحث فدک است، در جمعی به امام کاظم بگوییم که شما فدک را از ما طلبکار هستید، فدک را ببرید، ما با شما دشمنی نداریم شما هستید که ما را قبول ندارید”، هارون الرشید این نکته را طی مناظره ای به امام کاظم می گوید، حضرت می فرمایند: “واقعا می خواهید فدک را به ما بدهید، ما مشکلی نداریم و می گیریم ولی به شرط اینکه محدوده فدک را مشخص کنم”، هارون الرشید می گوید: “محدوده را مشخص کنید”، سپس امام کل محدوده حکومت اسلامی را علامت گذاری می کنند و هارون الرشید فدک را نمی دهد و در مقابل جمعی از علما و مسئولین رسوا می شود؛ در حقیقت این حالت اعتراضی در قالب مناظره بسیار معرفت زا بوده است چرا که این عملکرد امام موسی کاظم باعث شد که امروز مسلمان و شیعه بداند مساله فدک قصه یک ملک، سند و قباله نبوده بلکه فدک، بحث ولایت و امامت بوده امام کاظم با این کارشان نشان دادند که ما به دنبال یک قطعه زمین نیستیم. امام علی(ع) نیز در نهج البلاغه می فرمایند: زمین و آسمان برای ماست، کاری به فدک نداریم، ما دنبال هدایت و امامت برای مردم از طرف خداوند هستیم.

بي  ترديد امروزه، رسانه ها يکي از مهمترين و مؤثرترين عوامل تربيت در هر جامعه اي است. رسانه ها  با وسعت دامنه خود، در حکم دانشگاه عمومي است که با همه اقشار جامعه سرو کار دارند، اگر  رسانه هاي يک جامعه در اختيار نيروهاي  متعهدقرار گيرند، مي توانند   زمينه رشد و شکوفايي آن جامعه را فراهم نموده و آن را به سوي سعادت و  کمال سوق دهند ؛ ولي اگر  در اختيار افراد غير متعهد و  وابسته  قرار گيرند به عاملي از عوامل تباهي فرهنگ و اعتقادات يک جامعه، بدل شده و آن جامعه را به تباهي خواهد کشاند. کشور ما افغانستان نيز نه تنها از قاعده فوق مستثني نيست، بلکه آزادي رسانه ها از يک سو  و تهاجم فرهنگي دشمنان از  سوي ديگر، ضرورت بحث از رسانه ها و  نقش آنها را در هدايت و جهت دهي جامعه، دوچندان نموده است. با درک اين مهم، نوشتار حاضر در صدد است که نقش  رسانه ها را در تربيت ديني با نگاه به  کشور ( افغانستان) مورد بحث و کنکاش قرار دهد و پس از آن، ضمن تبيين  آفت ها و آسيب هاي  فراروي آن،  راهکارهايي را با تأکيد بر رهنمودهاي امام خميني(ره) جهت بيرون رفت از آسيب هاي موجود ارائه دهد.

انسان در زندگي اجتماعي و در برخورد با ديگران، نياز شديدي بهارتباط دارد و تنها از اين طريق است كه نيازهاي فردي و اجتماعي خودرا برآورده مي‌كند. انساناز همان آغاز براي برقراري ارتباط و رساندن پيام خود به ديگران،شيوه‌هاي گوناگوني را به‌كار برده است؛ از كلمات واشاره‌هاي رمزي اوليه گرفته، تا استفاده از پيش‌رفته‌ترين و در عينحال پيچيده‌ترين وسايل ارتباطي مدرن امروزي.  هرچند که رشد رسانه‌ها و وسايل ارتباط جمعي كه در ابتدا بسيار ساده  و ناچيز بوده، ليکن  در عصر حاضر شاهد تحوّل چشم‌گيري است.

پيدايش فن سينما در ابتداي قرن بيستم، ظهور رسانه‌هاي جمعي نظيرراديو و تلويزيون، توليد و انتشار نوارهاي ويدئويي و راه‌يابيآن به خانه‌هاي مردم در دهه‌هاي آخر قرن بيستم   و همچنين بوجود آمدن پديده‌يشگفت‌انگيز ماهواره و شبكه‌‌اي انترنت  از مظاهر تحول اين صنعت، درعصر حاضر به شمار مي آيد، كه انسانها مي تواند آن ها را براي رسيدن به مقاصدمختلفي نظير اطلاع رساني، تعليم و تربيت، انديشه‌پروري، فرهنگ‌سازي، هدايت و راه‌نمايي، افزايش آگاهي‌هاي اجتماعي و ... به‌كار گيرد.