?احادیثی در اهمیت تلاوت قرآن کریم(1)
?پیامبر اعظم(ص) میفرمایند:
1- اِنَّ البَيتَ اِذا كَثُرَ فيهِ تِلاوَةُ القُرآنِ كَثُرَ خَيرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ كَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنيا(كافی ج۲، ص۶۱۰)
?براستی خانه اى كه در آن؛ قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند.
?پیامبر مکرّم اسلام(ص) میفرمایند:
2- خِيارُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ القُرآنَ وَ عَلَّمَهُ.(نهج الفصاحه ص۴۷۳)
?بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و آموزش دهد.
?پیامبر اسلام(ص) میفرمایند:
3- يا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسيت- فَاِنَّ القُرآنَ يُحيِى القَلبَ المیت وَ يَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنكَرِ(البرهان ج1،ص19)
?فرزندم از خواندن قرآن در صبح و شبی که بر تو فرود می آید غافل مباش، زيرا كه قرآن دل مرده را زنده مى كند و از فحشاء و زشتى باز مى دارد.
?حضرت محمد مصطفی(ص) میفرمایند:
4- اِن اَرَدتُم عَيشَ السُّعَداءِ و َمَوتَ الشُّهَداءِ و َالنَّجاةَ يَومَ الحَسرَةِ و َالظِّلَّ يَومَ الحَرورِ و َالهُدى يَومَ الضَّلالَةِ فَادرُسُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ كَلامُ الرَّحمانِ و حِرزٌ مِنَ الشَيطانِ و رُجحانٌ فِى الميزانِ.
(الحیاه ج۲ ،ص۲۳۴)
?اگر زندگى سعادتمندان و مرگ شهيدان و نجات روز حسرت(قيامت) و سايه روزِ سوزان و هدايت در روز گمراهى را مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد كه آن سخن خداى مهربان، و سپرى در مقابل شيطان و سنگينى در کفه ترازوى اعمال است.
?حضرت ختمی مرتبت(ص) میفرمایند:
5- اَصدَقُ القَولِ و َاَبلَغُ المَوعِظَةِ و َاَحسَنُ القَصَصِ كِتابُ اللّه.(من لایحضر الفقیه ج۴، ص۴۰۲)
?راست ترين سخن، رساترين پند و زيباترين حكايت ها، كتاب الله (قرآن) است.
?پیامبر اعظم(ص) میفرمایند:
6- مَن قَرَأَ القُرآنَ ابتِغاءَ وَجهِ اللّه و َتَفَقُّها فِى الدّينِ كانَ لَهُ مِنَ الثَّوابِ مِثلَ جَميعِ ما اُعطِىَ المَلائِكَةُ و َالأنبياءُ وَ المُرسَلونَ.
(وسائل الشيعه، ج۶، ص۱۸۴)
?هر كس براى كسب رضايت خدا و آگاهى در دين، قرآن قرائت کند، ثوابى مانند همه آنچه كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده شده، براى اوست.
?مولی المُوحّدین(ع) میفرمایند:
7- عَلَيكُم بِكِتابِ اللّه ... مَن عَمِلَ بِهِ سَبَقَ.(نهج البلاغه، خطبه ۱۵۶)
?بر شما باد رجوع به كتاب الله (قرآن) ... كسى كه به آن عمل كند از همه(در کمال)پيشى مى گيرد.
?امام علی(ع) میفرمایند:
8- اَلا اِنَّ فيهِ عِلمَ ما يَأتى و َالحَديثَ عَنِ المَاضى و َدَواءَ دائِكُم و نَظمِ ما بَينَكُم.
(نهج البلاغه، خطبه۱۵۸)
?آگاه باشيد كه همانا دانش آينده، اخبار گذشته و درمان دردهايتان و نظامند شدن امور ميان شما، در قرآن است.
?تنها با ایجاد نظام سیاسی مبتنی بر قرآن، میتوان امورات دنیوی و اخروی بشریت را سامان و استعدادهای خدادادی را به منصه ظهور رسانید.
?امیرالمومنین(ع) میفرمایند:
9- اِنَّ القرآنَ ظاهِرُهُ اَنيقٌ و َباطِنُهُ عَميقٌ لا تَفنى عَجائِبُهُ و َلا تَنقَضى غَرائِبُهُ و َلا تُكشَفُ الظُّلُماتُ اِلاّ بِهِ.(نهج البلاغه، خطبه۱۸ )
?براستى كه قرآن ظاهرش زيبا و باطنش عميق است، که شگفتی هایش پايان ندارد، اسرار نهفته آن تمامی ندارد و تاريكى ها(حجابهای نورانی و ظلمات نفسانی) جز بوسيله آن رفع نخواهد شد.
?یعنی تمام هدایتها و اسرار ملکوت آسمانها و علوم غریبه حقیقی در آیات قرآنی، بصورت مکنون و سر به مهر میباشد که جز اهل یقین و ذوات قدسیه معصومین، کسی را یارای مسّ حقایق زیبای آن صحیفه نور نمی باشد.
?امام صادق(ع) میفرمایند:
10- مَن لَم يَعرِفِ الحَقَّ مِنَ القُرآنِ لَم يَتَنَكَّبِ الفِتَنَ.
(محاسن، ج۱، ص۲۱۶)
?هر كس حقيقت را از طريق قرآن نشناسد، از فتنه ها بركنار نمى ماند.
?امام علی(ع) میفرمایند:
11- وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ يُحَسِّنَ اَدَبَه ُ، و يُعَلِّمَهُ القُرآنَ.
(نهج البلاغة حكمت۳۹۹)
? و حقّ فرزند بر پدر، آن است كه نام خوب بر او بگذارد و او را خوب تربيت كند و قرآن به او بياموزد.